“Çarmıha gerilmiş bir yüzün/
Son yanışları bu…
Artık solmayacak/
Gül nazlı bebeler…”


Militan ayazında!
Neyin hükmü bu
Her soru yalnız
Her cevap yitik
Kılcal damarlarda
Eriyen bahtın zaman aralığı


Bak!
Kayısılar çiçekte
Kirazlar bal dudak
Sıkıştırmak yok acıyı
Bal özlü kavanozlara
Ertelemek yok sözü
Uluorta haykırmak


Dilsiz serçelere ağıt
Resuleyn nidâsında
Hurda vesikalar
Kızlar süsleniyor
Bomba yüklü ağaçların teline
Yüreği terlememiş gençler
Avuçlarında barut izleri


Artık;
Aynada açmaz sevgi çiçekleri
Ölü kentler süzülüyor
Gözlerini kan bürümüş
Leş kargaları gizli
Savaş ambarlarında
Didik didik ölüler
Kırık kollar
Acı yüzler
Mezarlığı…


Savaşın rengi yok
Esmer kara derili
Yanık sözlükler dolusu
Bu kentin izsiz sokakları


Çocukların rengi var!
Kına yeşili/sarı papatya
Gökkuşağı renginde zaman


Hep çocuklar masum
Hep analar kırgın


Resuleyn nidâsında
Yüzsüz ve hurda vesikalar
Can telaşında…
Kuru bir can başka ne vardır verecek