Tek başıma bir yolda sonuma yürüyorum
Beynimdeki uğultu yalnızlığın sesi mi?
Yaşam denen ummanda rotasız sürüyorum
Yüreğimdeki tortu yittiğimin yası mı?
Ezbere rutinleri benim bilincim yapar
Takip eder imleri ne yanılır ne sapar...

Sıyrılıp karmaşadan kendime gitmek için
Çıksam trafik durur, yollar üstüme yürür
Yaşam ağacı diksem dalından tutmak için
Ya kesilir ya kurur, sus-pus kalbimden vurur
Bağbanlığı bilmeyen, gölgede yatanmışım
Ömür denen bahçeye bahçıvan atanmışım...

İstenen bedel ağır, hayallerime karşın
Bir yudum sevgi için yağmurlara koşarım
Mutluluk denen sırra yaklaşamam bir arşın
Beklerken aşka dair, ihanetler yaşarım
Sevginin boşluğunda asılı kaldım meğer
Ne ayağım yol alır ne başım göğe erer...

Sermayemi arz ettim koşul-kefil sormadan
Hoyratça kullanıldım, kaptılar her yönümü
Kum saatine girdim, akıp gittim durmadan
Razı mıyım sormadan sattılar her günümü
Ben hayatı dinlerim, sesimi duyan olmaz
Anlayış bende yaşar, anlayan beni bulmaz...

İtirazım yasaklı, doğuştan belim bükük
Merhamet göremedim, bana uğramaz yolu
Eğilmekten kırıldım, ruhumda derin çökük
Kapanmaz uçurumlar, yollarım engel dolu
Avucumdaki çizgi kaderin yazgısı mı?
Sırtımdaki ağırlık kulların düzgüsü mü?
....................

Alıcı-dalıcı kuşlar uçuşuyor mevsimsiz
Bakın ben buradayım, bir ölü var isimsiz...


Bulem hatun, Şubat 2013 Antalya