Gün oldu ağlayıp yalınız yattım
Gam keder ne varsa bahtıma düştü
Delindide salım deryada battım
Peşinden yüzdüğüm aklıma düştü

Anladımki bu aşk böyle sürecek
Acımadan defterimi dürecek
Ecelimden evel yâr öldürecek
Delice sevdiğim aklıma düştü

Üzülmek boşaymış bu dünya halı
Sevda ummanında batırdım salı
Kurudu dallarım oldum bir çalı
Papatya falları aklıma düştü

Avcı oldum peşi sıra dolandım
Kar kış demeden yola ulandım
Sahra çöl koymadım aktım bulandım
Mecnun dolaştığım aklıma düştü

Karıştı saç sakal hepsi biryanda
Bırakıpta gitti kaldım üryanda
Gözlerim çağlıyor sanki giryanda
Kanlı yaş döktüğüm aklıma düştü

Der DURAK’ım derdi dertle beledim
Kalbur aldım suyu bile eledim
Ardı sıra kuzu oldum meledim
Del olup gezdiğim aklıma düştü

Durak YİĞİT ((BATU_41))
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ