Soğuk taş duvarlar yapışır tene
Zemheride buzla korlanmak varya
Bir haber beklerim göndermez gene
Vefasız o yârden horlanmak varya

Küskünüm bahtıma yanıyor bağrım
Ulaşmaz feleğe bu benim çağrım
Yağar karlar ama sönmüyor harım
İçin için yanıp korlanmak varya

Virane bağlarım bülbüller ötmez
Başladı kabuslar özlemler bitmez
Zifiri geceler teselli etmez
Vuslat hayaliyle harlanmak varya

Kaderim der böyle boyun bükerim
Tenha köşelere bitkin çökerim
Issızlarda gözden yaşım dökerim
Şu yaban ellerede darlanmak varya

Görenler acıyor garib halime
Bir kalem bir kağıt verin elime
Dökeyim derdimi aklı selime
Utanıp ellerden arlanmak varya

Yazılmış anlıma yâr için ölmek
Yakıyor tenimi ateşten gömlek
DURAK’ım der haram şad olup gülmek
Yaralı kuş gibi zorlanmak varya

Durak YİĞİT ((BATU_41))
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ