17
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2170
Okunma
Güzel bir baharda kondun dallarıma,
Ilık meltemin götürdü sükut-ı hayâli,
Ve sonra akşamlar uzun gelmeye başladı,
Gündüzler dedi ki:
“Ey insan!Bu aşk hali.”
Yıkıldı kalemin surları,dağıldı siperlerim,
Fırtınalar yerini sükûna bıraktı.
Rüzgarın söylediği türküleri dinledim,
Ve sonra sanki,
Gülüşünle bir ab-ı hayat ömrüme aktı.
Ve sonra o gözlerin;
Gözlerin kaydı yıldızların yerine gözlerimden.
Bir dilek tuttum canözümden,
Ta canözümden,yüreğimden,
Yalnız sen ve ben…
Cevap Yaz