Doldurup zehiri sabır tasına
Yutayım diyorum yutturmuyorlar
Karalar giyinip yarin yasını
Tutayım diyorum tutturmuyorlar

Unuttum Baharı görmedim Yaz’ı
Ben tavşan oldum hep kaderse tazı
Elime verdide bir kırık sazı
Atayım diyorum attırmıyorlar

Tomurcuk güllere hep kar’lar yağar
Nazlı yâr damardan kanımı sağar
Ne kadar dert varsa başıma ağar
Satayım diyorum sattırmıyorlar

Girdiğim tüm yollar çıkmazda kaldı
Felek dertlerini üstüme saldı
Bir yâr sevmiş idim uzakta kaldı
Geçeyim diyorum geçtirmiyorlar

Bilmem bu fırtına ne zaman diner
Derdin biri biter birisi biner
Azrail canımı ölümle sınar
Seçeyim diyorum seçtirmiyorlar

Ne yazık yazılan geliyor başa
Der DURAK’ım artık sen böyle yaşa
Döndüm bu dünyada kanatsız kuşa
Uçayım diyorum uçturmuyorlar

Durak YİĞİT ((BATU_41))
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ