0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
985
Okunma
şimdi yokluğun yazarken kaderimi ben pozumu veremedim
ve çizerken boş çerçevemi
ben köşemi seçemedim
senin gibi bakamadım hayata
senin gözünden bağlanamadım
çıkmaz sokaklara varırken yollarım
topal bir iskemle gibi yarım kaldım
oysa pencerem açıktı hala tüm soğuklara nispet
dedimya senin gözünden bağlanamadım
oysa dönersin diye çok beklettim kalbimi
son ümit de gidince benden kıymadım kendime
zaten en büyük günahımdın
bundan ötesi olamaz diye
serkan demir