Neden acımasızsın bu kadar ?
Neyin acısını gömemedin içine
Mutluluğumuza neden göz diktin
Söyle nedendir bu caniliğin
Kalp mi kaldı bende, delik deşik oldu
Güller ektim yüreğime, açmadan soldu
Hiç mutlu olamayacağım değil mi yaşarken
Bari müsade et de, güleyim ağlarken
Ama yok onu dahi, yaşatmazsın bilirim
Hayat söyle, insanların neden acımıyor sevgi denen değere
Neden hak ettiğimiz değeri, alamıyoruz gönlünce
Kırık dökük harabeler gibiyim şimdi
Tamiri güç, bir o kadar da sahte
Oysa ki tüm canlara yer vardı bu kalpte
Hayat, acımadan aldın yaşama sevincimi elimden
Eskisi gibi değilim artık gülemiyorum en içten
Ah! hayat adaletinde yoktur şimdi senin
Çareler aradım çaresiz insanlar da
Yoktu çareleri hayat,sana kırgındı hepsi.
Artık yaşamaktan korkuyorum seni
Dertlere düşüp dermansız kalmaktan korkuyorum
Amansızca aşka düşmekten ve günbe gün yok olmaktan
Ayrılık acısıyla dolup dolup taşmaktan korkuyorum