Bir zamanlar seni ne çok arşınlardık ada sokağı
Ne çok erguvanlarını kopardık çocuk çığlıklarda
Leylaklarla bezenir sağın solun kınalı sanki
Cumbalı terasda gün sende doğar akşamı sokağına gömerdin
Yorgunluğnu sende giderir günün beyzade babam
Kilise papazım,İmamım, sende keyfe keder hasbihallere dalar
Bahçemizin en uzun çam ağacı başını sana yaslar
Uykusunu serinletir ıssız sevda gecelerinde denizimin
Ve adam dolusu gemiler yanaşır yalnızlar rıhtımına
Sen kolların açık bebesini kucaklayan ana şefkatiyle
Bir günü daha hazla yaşarsın ada sokağım
Ki geceyi sende sabahladım piç uykularım hala aralık
Fan/usu kırık sokak lambasının ışığı yorğun cılız
Ve akordiyonla baştan duyulur sesi kirkor efendinin
Ardından atlı faytonumu kovalarsın huzursuzca ada sokağım
Sokaklar sana çıkarken çetelesini tutarsın ele başı gibi
Adalarda namın yürürki can palazım sorma hiç
Göründüğünde asil uğranıldığında misafir perver yüreğin
Ki arzusudur tüm dinlerin sende yaşamak
Ben sende doğdum sende ölmeyide göze aldım yaşarken
Ve hayatın yitip gitmesi sensin ada sokağım