bulut gölgesinde martılar
ve
tele sıralanmış kırlangıçlar
doğal ezgileri beni
anıların orta yerine seyyah yaptılar

kaç yıl geçti aradan
işte yine
sensiz ıslanıyorum nisan yağmurlarından
suçum neydi
yetmedi mi kestiğin ceza
inan ki yoruldum özleminle yaşamaktan

hatırlıyorum
fırtına öncesiydi sakinliğin
aksine
bir sevda masalıydı gözlerin
bu akşam, doğrusu bir hoşum
sabah olsun istemiyorum
hayalin gerçek mi ne
uzattığım ellerimden tutuyor gibisin

tek kişilik izlerde
izahı yok sayılır çektiğim çilenin
haberin olsun
yalnızlık an meselesi bir tanem
gözlerinin karası küçülünce
aklın başına gelecek eminim

varlığı etkisinden belli rüzgarın
şımarıklığına
bir anlam veremiyorum dalgaların
elbette
günün birinde nihayet bulacak yolculuğun
açılmış kolları seni bekliyor kumsalın
söyle vefasızım, niçin gelmiyorsun
17.04.2013-Ahmet BOZTAŞ