0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
805
Okunma
sen ki
gönlüm bir çöl
her anı döngüsünde ateşin
serinliği nerede bu yaşamın ?
yakar tinimi
alevin her zerresi
de ki sen
cayır cayır bedenim.
vahalar mı?
ah vahalar!
yeşerdiler zaman zaman
solup sarardı her biri
ateşinde bu çölün yittiler
bu figana ne verdiler aman
ne de tanıdılar bir zaman.
sen ki
son bir vahaydın
görkemli ve pir u pak
bir kırdın ki ah
hiç ardına bakmayarak.
şimdi yüreğim isyanda, bak
iki uzun yıl geçti
gözü yaşlıdır gönlümün
ne dur var bana ne durak
yas matem ve feryat
mevsimler böyle geçti be gülüm
hüzünlü ve ağlayarak.
doğan karaağaç
