-TUTSAĞINIM-
Hatırlattın yine içimdeki seni,
Seni değil, sensizliğimi.
Anlayamadım sevenlerin sefilliğini,
Galiba anladım, karşılıksız sevdiğimi.

Giriyorum zindana; eve gidince,
Deryalar kopuyor seni görünce.
Seviyordu yazsınlar;bir gün ölünce,
Bazende dost dilinde söylenince.

Sensiz cümle boş konuşulmaz bence,
Gözüm bir şey görmüyor, seni görmeyince.
Sende bana bir söz vermeyince;
Sensiz yaşamak boştur bence.

Elimde bir değnek; sihirbaz mı ben?
Hiç çirkin sevmiyor; yobaz mı ben?
Neye yarar sevmeyince bu beden?
Neye yararsın sevmeyince sen.

Felsefe öğrendim, bilemedim seni.
Seni öğrendim, sevdiremedim beni.
Bende yakarım bu bedenimi,
Ama; yakamam içimdeki seni.


Bir iki damla gözyaşım kaldı,
Durun! Onları da akıtayım.
Bir iki de nefesim kaldı;
Tutun boğazımı o da sevdiğimin olsun.
Mustafa KOYUNCU