Yüreğimde başlar ansızın bir sızı
Gündüzlerimin gecelere karıştığı
Kimse bilmez boğulduğum hıçkırıkları
Biz koyduk bu ayrılığın adını...

Heyecan verirdi tatlı bakışları
Yokluğuna akıtırdım gözyaşları
Ruhum artık sevmez renklerden beyazı
Karalara boyar oldum sevdaları...

Aslında kader ayırmıyordu insanları
İnsanlar ayırıyordu,insanları
Zaman yaşamak zorunda olduğumu hatırlattı
Oysa; yaşam, sensiz sadece yaşlanmaktı...

Yaşıyorum aşkın dayanılmaz acısını
Bilirim ki her dilde farklıdır anlatımı
Ama yaşayan her bedende aynıdır acısı
Ve; aynı renktedir insanların gözyaşı...

Serap TOPRAK