Daha küçücük bir çocukken; hep derdim keşke büyüsem kocaman olsam diye..
Sürekli hayalini kurardım öyle günlerin

Çabucak büyüsem de her istedigimi yapabilsem diye.
Kocaman olunca kocaman olurdum işte derdim

Akşam olunca erkenden eve gitme derdim olmazdı
İstedigim saatte yatardım, ne karışanım olurdu ne bir şey söyleyenim

Çocuklugum çok sıkıntılı geçti
Ayakkabım eskise yenisini alamazdım
Arkadaşlarım güzel giyinirken ben giyinemezdim

Tarlalarda sıcagın altında çalışarak geçti çocuklugum
Daglarda, bostanlarda inek otlatarak..

Ama mutluydum hemde çok, gözüm kapalı güvenebilcegim dostlarım vardı
Çocuk aklı işte kocaman olunca anladım çocuklugumun kıymetini

Evet şimdi kocaman adam oldum, her istedigimi aldım
Lakin hiç bir zaman çocuklugumdaki kadar mutlu olamadım

Etrafım iki yüzlü sahte insanlarla doldu taştı
Kahpe dostlarım oldu arkamdan iş çeviren

Nerden bilebilirdim aslında çocuklugumun büyük bir nimet oldugunu
Küçükken derdim ya büyüsemde kocaman olsam diye
Evet kocaman oldum..
Şimdi tekrar küçük olmakistiyorum...
Bir daha küçük olamayacagımı kocaman olunca anladım :((
ÇOCUKLUGUNUZUN KIYMETİNİ BİLİN !

HAKAN KARAKAN (Sukun şaiR )