Kim haber verdi sana,
Nefesimin tükendiğini,
Hangi ipsiz adam söyledi,
Elinden başka elime el değmediğini,
Hangi şiir fısıldadı sana,
Yatarken de öldüğümü,
Bir gurur uğruna gitmiştin,
Terketmiştin beni bir hiç uğruna,
Cumaları arar sorardın eskiden,
Cumalaşmayı bile unutmuştun,
Kesip almıştın nefesini nefesimden,
Daha ertesi gün olmadan,
Vermiştin aşkını başkasına,
Kırgınlığımız vardı,
Kırgın olduğun kadar kırgındım sana,
Ardına bile bakmadan gitmiştin
Almanya’ya,
Olmuştun Alamanyalı Leyla,
Mecnun kaldı buralarda,
Ayaküstü öldürmüştün beni
Gitme diye geldiğim garda,
Ellerinde yabancı eli,
Ne çok sevmiştin beni,

Bense gözlerinin içine bakarak ölmek istedim,
Dayanmadı yüreğim arafta kalmış ruhumla,
Ben ölürken çok ağlarsın diye,
Kıyamadım gözlerindeki o yaşlara,
Ve her seferinde acımdan uzak tutmak istedim.
Ağlarken sustum, kendimden bile kaçtım,
Sen beni hep seni sevmedim sandın.
Oysa düşseydin kalbimdeki ateşe,
Buharında bile yanardın sevgili,
Ben canın acır diye korktum,
Sağ gözümden sakınmadım sadece,
Gözbebeğinden kıskanıp korudum.
Sen yaş eksen de gözlerime,
Şükrettim ellerinden düştü diye tohum.
Sustum.
Şimdi söyle hangi anasız çocuk ispiyonladı,
Hangi babasız çocuğun sesinden dinledin.
Benim öldüğümü, hangi rüzgâr anlattı.
Gözlerime resmetmiştim seni,
Bir şairin şiirinde anlattığı gibi,
O kadının adıydı Mehlika,
Sen beni severken öldürmüştün aşkla,
Alamanyalı Leyla,

İki kızın olmuş, bir sene sonra,
Saçlarını yanlarından ayırıp,
Ellerinden tutup giderken parka,
Görmüştüm sizi bir bayram günü,
Kimsesizliğimin enkazında,
Bir kez daha tatmıştım ölümü,
Ben seni içimde taşırken oldum böyle,
Sen üzülme diye yaşadım,
Sağ gözümün bebeğinden bile sakındım,
Şimdi duysaydın içimde akan şiiri,
Oturur o boş gururuna ağlardın.
Sesimi duymadan uyuyamazdın hani,
Her Cuma beni arardın,
Gururuna yenilmeyip olsaydın yanımda,
Dayanamazdın benden ayrı kalmaya,
Öpücüklerle uğurladıktan dakikalar sonra,

Şimdi bak tutamıyorum ellerini,
Gözlerimin yaşını bile silemiyorum,
Bakma sen yatağın açtığı yaraları,
Ben hala sen diye kanıyorum.
Söyle can parçam, yürek sesim,
Ölmekte olduğumu nerden duydun,
Helallik almaya mı geldin?
Biliyor musun aşkım,
Ben öldüğüm o gardayken,
Çoktan helal olmuştu hakkım.
Sen benim canımdın,
Ahirette benden ötürü sorgulanmayasın.
Çünkü ben seni iki cihanlık sevdim.
Sen anmadın bile adımı sonra,
Elimde telefon ağladım her Cuma,
Aynı karede iki yabancı aşk gibiydik,
Olmuştun sen Alamanyalı Leyla,
Artık ölsek değildik umurunda,
Adımızı ansalar bir an,
Bakardın aşka boş bakışlarla,
Bu devirde aşklar çok ucuzdu.
Ben seni sevsem de ölümsüzlükle,
Sen yenildin gururuna,
Bit için yorganı yaktın,
Aşkı helak ettin bir kızgınlıkla,
Şimdi kim söyledi öldüğümü,
Aciz ve kimsesiz kaldığımı yatakta,
Söyle hangi türkü,
Fısıldadı aşkımı sana,
Duydum kocan yeni ölmüş,
Kızıda evermişsin,
Biri kurban gitmiş kazada,
Duyunca bunları üzüldüm,
Acın acımdır, acı verir bana,
Ben gözümü açtım seni gördüm.
Sen oldun Alamanyalı Leyla,
Son sözümsün.


BAKİ EVKARALI