Kazandığım kaybetiğim ayrıştı,
Beni canı bilen canımdır benim.
Anladımki her şey gelip geçici,
Yar baki’iymiş o sol yanımdır benim.!

Geçte olsa aklım başıma geldi,
Bu kazanım tecrübeye değerdi.
Dost düşmanı ayırıcak şeylerdi,
Acı tatlı mazi dünümdür benim.!

Unutulmaz inkârı mümkün değil,
Düşünmemek insan elinde değil.
Niyetim arkaya bakmak hiç değil,
Yari kazandıran sabrımdır benim.!

Mevla kulu hata ile yaratmış,
Aslolansa hata nerde bulmakmış.
En büyük erdemlik yüzün akıymış,
Tamirine kalbim mahirdir benim.!

Yaşanan yaşanır Mevla yazmışsa,
Tamir mümkün yürek kırılmamışsa.
Seven insan küser çokça kızmışsa,
Üç beş günlük süre sınırdır benim.!

Sanmayınki bu yazdığım meziyet,
Et kemiktir kul yapısı acziyet.
Kul hakkı ağırdır öderiz diyet,
Tövbe-i istiğfar duam dır benim.!

Onurumdur hatamı tamir etmek,
Söyle be yar hakkım değilmi bilmek.
Niyet; beni gönlündenmi sürdürmek,
Boynumdaki yağlı urgandır benim.!

Gözüm kırpmam ellerimle takarım,
Ateş olur ben cürmümü yakarım.
Sanma ölür sevmeyi bırakırım,
Mahşer günü aşkın araftır benim.!

TİRYAKİ kul israfil sur çalanda,
Dünyadaki gibi orda yanımda
Elin elimde olacak meydanda.
Yar yanımda yüzüm ak’ımdır benim.!

10 Nisan 2013
01.34
İSTANBUL