gözlerine mil çektim
dağladım senli tüm düşlerim kör ümitlerim

senli tüm gülüşlerimi
ağuladım sokkak köpekleri misali leş kesildiler

viranelere dönmüş mabedimiz yıkılmış
yerlere yeksan...

duvar dibinde
elleri arkasından bağlı diz çöktürüp
sol yanımdaki hain sızıyı şakağından tek kurşunla vurdum...

biz olmuş balıkcı kasabasında
bitirdim o masalı...

artık tüm sokkakları çıkmaz
sokkak lambaları kör...

gidilecek yolmu kaldı
yolunu kaybetmişim bu günüm yarınsız...

güneş doğmayan kentler benim şehrim
susmasada biçare yorgun yüreğim...

biat ettim işte
bir damla göz yaşına iman ettiğim gibi Allaha
gömdüm seni sol yanımdaki asi soysuz çukura...

boylu boyunca gömdüm bebek kokulu
öksüz adresini bir türlü bulamamış bu koca sevdayı...

serçe kadar bir yürek
tüm şarkılara yetecek kadar büyük sevdayı nasıl taşıyacak...

kemanlar hep hüzzam çalsın salaş balıkcı meyhanesinde
ve hep bu soysuz yara inceden inceye yüreğimde kanasın...

ard arda kayan yıldızlar gibi yıkılmış kentler
ışıksız karanlık kasabalar köyler uzayıp giden yol çizgileri...

vakitsiz göç bu
aldırma sen fırtınalara ıslak kanatlarınla diren rüzgarlara

martılar göç etmezler
sürgün edilir kıyısız okyanuslara
albatroslar ardında git mavilerin bittiği sancılı ufuklara ...

Hasan ODABAŞI