Bilinmeyen tek ve bir, gizli hazine imiş,
Bu halkı, halk ederek, bilinmeyi istemiş.

Bu İlahi muratla, mutlak mukayyet olmuş,
Cemad, nebat, hayvanat, insan diye ad konmuş.

Hakikatte esma yok, müsemması tek ve bir,
O halde soru gelir, vahdetle kesret nedir?

Kesret vahdete ayna, varlık ise tek vücut,
Öylesine ayna ki, ne haddi var ne hudut.

Bilinmeli ki Hakkın, kendi Zat’dır vahdet,
Onun sıfatlarıyla, çokluk denilen kesret.

Fiiller sıfatlarla, hep ayrı isim alır,
Cümle esma kalkınca, O olan Allah kalır.

Zanlarına kapılıp, her kim “ben” dese de,
Besmeleyi idraksiz, “Nas” ile vesvesede.

Hakikatte hatadır, yazılıp söylenenler,
Elbet bir gün bilinir, eğlensin eğlenenler.

Azadedir yaralı, halk içinde Hak’la hür,
İnanıp inanmamak! Bunda her insan özgür.

10.04.2013...Mustafa Yaralı