Yazan ve seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN

Ankara’da bir adam/1

Güneşin turuncu rengi
Sabahı örtüyor usulca
Simsiyah gecenin ardından
Kuş cıvıltıları yükseliyor güne
Uzun zamandır ilk defa uykusunu almış bir adam
Gülümsüyor kendi kendine…

Bertaraf ediyor suskunluğunu
Dilinde bir türkü
Ama yine mazi kokuyor
Şifakar bir şeyler var bu kentte
Bu türkü ilk defa acıtmıyor canını
İlk defa sığamıyor bendine…

Hava güzel olacak gibi
Dün yemediği reçeli özlüyor adam
Kokusunu duyuyor böğürtlenin
Düşündeki umut kokusuna karışıyor özlemi
Bahar sere serpe yayılıyor yüreğine
Çiçeklerden taç yapıyor birisinin saçlarına
Aldırmadan gülün dikenine…

Sancılı gelgitlerden uzak
Mutluluk için ne gerekirse yapmak lazım bu gün
Ürken isyanlara dur demeli
Ağzı süt kokan bebeleri düşünmeli
Umutsuzluğu darağacında sallandırıp
Bakmalı keyfine…

Ankara’da bir adam/2

Günaydın güne
Günaydın güzel insanlara
Ne güzeldi dün akşam, ne güzeldi yemeklerin
Özlemişim Reyhan bacım
Özlemişim seni
Yemeklerini
Arif ağabeyimi
İkram ettiğiniz viskinin buruk tadında
Birlikte andık maziyi
Ne güzeldi sohbetiniz
Ne güzelsiniz siz…

İki küçük kız
Kızlarınız Emel, Ebru
Neler olmuş görmeyeli
Evlendirmişsiniz mazideki bebeleri
İki de torun
Yakışmış size
Gülümseyen iki çift göz
Ankara’da
Bahar kokan eviniz
Ne güzelsiniz siz…

Günaydın güne
Tarif edilemez güzellikte
Aşina bir ariflikde, reyhan çiçekleri kokuyor burası
Galiba dostluk bu
Var mı dahası?
Mutluluk bir yastıkta gülsün hep size
Bir resim çizdim, Ebru tadında
Ömrünüzün ikinci baharında
Hep gerçekleşsin Emelleriniz
Ne güzelsiniz siz…