TELAFISI YOK

Sensiz gecen günlerin
Telafisi yok ki gülsün yüzüm
Yollarına bakmaktan yorulduğum gecelerdeyim
Kör kuyulara akışların önünde
Sürüklenip gidiyorum
Sensizliğimin tesellisi de yok
Bitsin çimdeki bu bitimsiz hasretin
Ama yok ben yine yokluğunun içindeyim...

Yine şiirleri kurşuna dizercesine
Sayfalara çalakalem sensizliğimi işliyorum
Bütün kelimelerimin buz tuttuğu saatler çalarken
Hayırsız bir düşten uyanıyorum
Varlığından küçük bir işaret yok
Fikrime sığmayan bir duygunun içinde
Bomboş odalarda yokluğunu soluduğum sensin
Simsiyah geceler keserken sabahlara uzanan yolları
Çaresiz bakınıyorum dört bir yanıma
Sen yoksun, ben yoğum, biz yoğuz...

Sen şimdi benden çok uzaklarda
Kim bilir hangi hangi yerde, hangi kollarda
Gününü gün ediyorsun
Bense kollarımda yalnızlığımı uyutmaya çalışıyorum
Teslim etmişim gözlerimi gözyaşlarına
Hüzünlü bir senfoni dillendikçe dilleniyor dilimde
Aldığım her nefes zehir gibi ciğerlerimde
Her şeye inat kanatlanmak istese de bu yüreğim yüreğine
Sen yoksun, ben yoğum, biz yoğuz...


Yokluğunu hüzünlere katık ettiğim duygulardayım
Gece kuşlarının sesinde ürküyorum
Onların çığlığı ortak oluyor gecelerime
İsyan bilmezken isyanlara daldığım anlardayım
Biliyorum ki bir yıldırım düşüşüydü yaşadığımız
Savrulduk birden hesabı olmayan bir yolculuğa
Şimdi bomboş bir yok oluşun içinde kaybolmuşuz
Gözle kaş arası bir hiçliğin içinde bakınıyorum
Sen yoksun, ben yoğum biz yoğuz
Sen ve ben bir hiç olmuşuz....
EMINEUSTA

(DEGERLI YORUMUNDAN DOLAYI DEGERLI FUNDA SAGLAM HANIMEFENDINDIYE SONSUZ TESEKKURLERIMLE)