Bir kedi pençesi tırmalar kalbimi
Toprağın dahi kiralamadığı oda olmuş
Ağlar kayalar görünce halimi
Gözlerim sakardan naar topluyormuş...

Kafamı kazma küreklen kazınca,
Gördüm ki her bir ufkumu zincire vurmuş.
Soldan güzeller muhabbeti açınca,
Gözler çerezlen ocağa çay koyuyormuş.

Gönlümün ortasında bir koru çeşme,
Kan doldurmaya bekler iki köylü kızı.
Uyan yaramı daha da derine deşme.
Gözlerim bıçaklıyor ruhumda sızı.

Artık kalmadı benliğimde derman.
Memleket çalısı bile küskünmüş bana.
Bak bu yüce padişahtan ferman...
Gözlerim alışma nefsin çöplüğünde kana.

Zil çalıyor keşkeler dersinin bittiği yerde,
Bulutlar gürlerken kızıyor bana.
Gönül nağmeleri kirlenir nefsin götürdüğü yerde.
Gözlerim alevden çukurlar kazıyor bana.

FATİH USLU

gözlerim şiir serisinin 1. şiiri...