0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
585
Okunma
Kimine göre yorulmuş; ruhunuzu koydunuz ortaya,
Dünya mahvolmuştu, hayatlar solmuş, duyular ölmüştü,
Sarsılmayan inancıyla çıktı bazıları meydana,
Meydan yıkılmıştı, varlıklar sefilleşmiş, sevmeler bölünmüştü.
Ne kadar geç kalınmıştı insanlık için, bilmiyorduk, bilinmiyordu,
Her şeyin yıpranmasını neden beklemiş, sorumsuzca izlemiştik,
Artık hem geçti hem de güç; halen anlamıyorduk, anlaşılmıyordu,
Peki, neden durup, düşünüp ardından da yok olmayı seçmiştik,
İnsan irdeler değil mi, neden daha önce irdelememiştik.
