Karabasan çöktü yıldızlara
Bir ah çekti yollar derincesine
Burkuldu satırların yüreği
Noktasını koydu her satır gerçeğe

Sarsıntıdan ibaret boşluklar
Kavurucu sıcaklar da üşüyen yokluklar
Ben miyim bu sebebsiz saçmalıklar
Ucu bucağı belirsiz sevdalar da kaybolanlar

Salıncak da sallanan acılarımla
Yalnızlığımı perdeleyen rüzgar
Ağacın kanatların da hatıralarla
Yukardan sallanan suskunluklar