Bulamadım aradığım güzelliği, mutluluğun dili susmuştu sanki ben olmuştum ayrılıkların adamı…
Hak değildi mutluluk
Hüzünler uğrardı gönül şehrime
Çocukluk fotoğraflarında gülümsemede bıraktım içten bir sevinci
Kolumuz kanadım kırıldı
Arabeske döndü hayatım
Karmakarışık
Sözü burdan, müziği ordan, duyguları yürekten
Kalemime sindi hüznün puslu siyahı
Yüreğim paramparça,hayallerim kırık ve yitik
Harabeye döndü hayat,ben nefes alamaz halde sıkıştım
Olmadı bir övünç kaynağım
Kimse de benimle övünmek için uğraşmadı
Çalışmaktı tek bildiğim
Ama bu öyle bildiğin çalışmalara benzemez
Sistem için çalışmak
Annen baban mutlu olsun diye
Boş kalmamak için
Birilerinin koltukları kabarsın diye
Hiçbir şey yapamamak kendin için
Tekdüzelik ve sıradanlık kısacası bu işte
Başaramadım babacığım
Kusura bakma ölmüş anneciğim
Ve benim için ömrünü heba eden halacığm
Özür diliyorum hepinizden
Olamadım sistemin askeri
Kimseye yapamadım yalakalık
Olmadı yüksek yerde bir adamım
Doğruları hep yanlış yerde söyledim
Kimsenin işine gelmeyecek bir el bombasıyım işte
Kendini patlatmaya hazır…