İyiki geçiyor işliyor zaman,
Acı tam derine inmeden önce,
Derine inseydi ben ne yapardım,
Donardım her halde yar gelmeyince.!

Acı donmayınca geçiyor imiş,
Hiç bir şey geçmeyen bir dert değilmiş.
Mevla her bir derde bir melhem vermiş,
Yara kapanmazdı yar gelmeyince.!

Kâinat var olmuş bir sebep üste,
Yeterki mevladan sıdk ile iste.
Kul bir ister ise verir bir deste,
Gül deste olmazdı yar gelmeyince.!

Gönlümde bir demet gonca gül açmış,
Gül goncası cennet kadar berrakmış.
Bu kul dünyasında ahreti kapmış,
Cennetlik haramdı yar gelmeyince.!

Yar geleli baktım tam kırk yıl olmuş,
Sanmayın cennetin vadesi dolmuş.
Sıdk ile sevene cennet sonsuzmuş,
Son nedir bilmezdim yar gelmeyince.!

Alnımın akıdır gözümün nur’u,
İsrafil çalarsa ahrette sur’u.
Huzuru divana alnım dupduru,
Çıkamazdım yanda yar gelmeyince.!

Sevgiyle arındım her müsibetten,
Yar sevdası korur gada’dan dertten.
Kırk yıllık aşk giydim nardan gömlekten,
İçim soğumazdı yar gelmeyince.!

TİRYAKİ kâinat sevgi doludur,
Yar sevdası aşk-u mevla yoludur.
Kenan yaradanın aciz kuludur,
Bir işe yaramaz yar gelmeyince.!

30 Mart 2013
23.32
İstanbul