Gel ey gönül sana nasihat edem
Aldanıp ta elim günüm var deme
Er geç seni saracaktır kara yer
Öyle yaşa son mekanım dar deme

Bil ki baki değil evlat mal ve mülk
Kara toprak kabul etmez şan ve kürk
Mizan kurulmadan teraziden ürk
Günahlarım ağır bastı kar deme

İltifat eyleme cilveye naza
Fazla kulak asma güfteye saza
Çok geçirme başla hemen niyaza
Kılınmamış namazlarım var deme

Çabuk geçer süre vermez ki aman
Baharı güzeldir kışları yaman
Saçlarına aklar dolduğu zaman
Ne tez yağdı bu başıma kar deme

Akıldır insanı eyleyen özel
Her bahçeye gelir sonbahar gazel
Yüzüne bakılmaz taptığın güzel
Topraktan gayriye canan,yar deme

Hor görme yetimi acı haline
Becerirsen bir sanat ver eline
Arif olan hakim olur diline
Her susanı dilsiz sanıp lal deme


Kenan Ziya Akbaba