Sevdam başıma dert oldu gönlüme yadigâr,
Onca zulmü hak ediyor musun be Teyyar?
Sende bu sabır devamı belirsiz bir intizar,
Ayrılık bin çeşit kurtuluşa ölüm de var…

Mest mi ediyor seni yârin sana hareketleri,
Bırakıp gitmek zor mu yok mu öncelikleri,
Gözün mü kalacak be geride kalan öteberi…

Bırak be Teyyar sen ne çok sabır gözlüsün,
Doğruluk sende mevcut ama hep üzgünsün,
Git be oğlum bu alemde sade sen mi düzgünsün…

Kârı yok onca çabalanmanın hayat bitti bitiyor,
Kazancın dersen sadece size baş başa yetiyor,
Onca emeklerine çoluk çocuk mu değer veriyor…

Yeter be Teyyar onca aymazlık da bu kadar,
Sen çalışırsın çırpınırsın anla gücün bu kadar,
Kim istemez ki malı olsun Karun kadar…

Ama illa istiyorlarsa onlar eğilip taşı kaldırsınlar,
Yok, illa bu zorsa taşın altına parmaklarını soksunlar
Belki taşı ağırlığınca bilir, senin emeğini korusunlar…

Yoksa sende heba olup giden milyonlardansın,
Asalakça yetişen neslin tarafından sömürenlerdensin,
İnan senden sonra onlar çok zorluk çekecekler bilesin…

Az fırıldak çok fırıldak muhabbeti onlarınkisi,
Sessizce bekleyerek kendine ceza vermek seninkisi,
Sen aradan hele bir çekil hayatı öğrenecekler hepisi…

Cuma namazları seni bekliyor ölümün yakın,
Doktor dinle, üç beyaz yemekten sakın ha sakın,
Çok sabretmek senin işin işte senin de bu kötü farkın…