Kerbalaya düşmüş yüreğim ey yar.!
Gel merhamet eyle bir damla su ol.
Kırk yıldır sevdandan ızdırabım var.
Sabrımın aşkına bir damla su ol.!

Sevdan beni erim erim eritir,
Hasretliğin gözlerimi köreltir.
Ruh çıktı çıkacak umut diretir,
Umudun aşkına bir damla su ol.!

Çığlıklarım sağır sükut’a döndü,
Her bir umut bir ibadete döndü.
Ruh göğe yükseldi bir daha döndü,
Ruhumun aşkına bir damla su ol.!

Bülbül feryadını gül’ü duymuyor,
Bilmem yoksa sevdadanmı saymıyor.
Oysa sevdam kâinata sığmıyor,
Dört kitap aşkına bir damla su ol.!

Duy bak gönlüm zerre sevgi istiyor,
Ötesine gayrı zaten kıymıyor.
Bir zerreye tam kırk yıldır doymuyor,
Erenler aşkına bir bir damla su ol.!

Yıllar yılı eşiğinde beklerim,
Bastığın yerlere yüzüm sürerim.
Be hey vicdansız yar gör çektiklerim,
Merhamet aşkına bir damla su ol.!

Merhameti bir torbaya koymuşsun,
Ağzınıda sıkı sıkı büzmüşsün.
Gücün bana yetmiş beni ezmişsin,
Şükrümün aşkına bir damla su ol.!

Gökten sonsuz kere yağmur yağsada,
Kâinatı sel suları bassada.
Gönlüm sensiz bilki bir Kerbelada,
Hüseyin aşkına bir damla su ol.!

Zannetme Hasan’ı göz ardı ettim,
Onlar gibi canı çölde tükettim.
Bir damlaya bir ömür dua ettim,
Kırkların aşkına bir damla su ol.!

TİRYAKİ nin sabr-ı sükut çığlığı,
Huzur bulur varlığında varlığı.
Sınatmasın yokluğunla darlığı,
Mevlanın aşkına bir damla su ol.!

28 Mart 2013
07.55
İstanbul