Akıl mantık dayanmaz, iman şaha kalkınca;
Koca Seyit; bir mermi, bir gemi ve bir zafer!..
Kendinden kat kat fazla kaldıran bir karınca;
Koca Seyit; bir mermi, bir gemi ve bir zafer!..

Cehennem sahnesiydi, o gün Karanlık Liman,
Hilal’i boğacaktı, göğü kaplayan duman,
Felaketi “Nusret”e çevirdi kırık dümen;
Koca Seyit; bir mermi, bir gemi ve bir zafer!..

Haçlılara dur demek milletimin borcuydu,
İman dolu göğüsler, sanki kale burcuydu,
Türkiye Devleti’nin temelde ilk harcıydı;
Koca Seyit; bir mermi, bir gemi ve bir zafer!..

Bu topla önlenmişti, azgın bir haçlı seli,
Ve doğruldu dünyada bir çok mazlumun beli.
Asırlarca duyulur daha bu topun yeli;
Koca Seyit; bir mermi, bir gemi ve bir zafer!..

Dinleyin, yükseklerden bakan sözde süperler!
Bu gün daha güçlüdür, dünkü çelik siperler,
Milyonlarca Seyit var, gereğini yaparlar;
Koca Seyit; bir mermi, bir gemi ve bir zafer!..

Çanakkale şehidi, gıpta eder Yiğid’e,
Sevaplarından hisse ayırmışlar Seyid’e,
Vefa, dua borçluyuz, her gaziye şehide;
Koca Seyit; bir mermi, bir gemi ve bir zafer!..

Kaidesi böyledir, bu ilahi devranın;
Başarı Hakk’tan gelir, yeter ki siz davranın…
Bir yiğit insandı ki, evladıydı Havran’ın,
Koca Seyit; bir mermi, bir gemi ve bir zafer!..

01.12.2007
(Koca Seyit’in 68.vefat yıldönümü münasebetiyle…)