Çocukluğuma mı, geri dönmek mi, yok yok istemem...

Yaşamdan hatırladıklarım, kırık dökük, küçük oyuncak bebek,

Ayna karşısında şarkılar türküler söylemek, süslenerek,,,

Annemin sürekli hastalığı ve temizlediği evin dağılması, şikayetleri,

Camın arkasında uzun uzun dışarıları seyretmem biblo gibi,

Diktiği elbiselerin kirlenmesinden korkan annemin titizliği.....

Gençliğim gelse aklıma, en güzel çağlarımdaki yalnızlığım...

Hiç kimseyle arkadaş olamadığım sessizliğim, sığındığım kitaplarım,

Sonra güzelliğimle tanışmam, farkedilmem, heyecanlandığım iltifatlar,

Ama izin verilmeyen beğenmelerim ve yine kitaplarımla yalnızlığım,

Ara ara kaçamaklarım, derslerden sıkılmalarım ama hep hüsranlarım,...

Büyüdüm, duyduğum ilk aşk ama yaşanmamışların intikamı gibi,

Saklamam,kaçmalarım, bezdirmelerim, alaya almalarım ve yine yalnızlığım....

Boyun eğmek, yaşama ayak uydurmak, kabullenmek., boşvermelerim....

Aradığım heyecanın olmaması, ömrümü böyle sürdürmek istememem,

Bir baş kaldırış, yeter deyip rest çekmek, gidişata dur diyebilmek......

Boşa çırpınış, bastırılan duygular ve yine yalnızlığım ama çalışarak unutmak,

Boyun eğmeği öğrendim artık, yaşama kadere kafa tutulmayacağını,

Kabullendiğim hayatıma, cennetten gönderilen hediyeyle taçlandırıldım,...

Mücadelem artık onun için ,
Benim yaşadığım yokluk ve yalnızlığın içinde olmamasıydı,

Ben ne yaşadıysam, kader onada aynısını hayret içinde yaşattı,

Bu kadar yıl geçti.... hiç dediğim gibi yaşayamadım elimden kaçırdım hayatımı,

Geri bakmam artık, dönmem eskiye, mutluluk yok içinde... hep yalnızlığım.....