Hiç önemim yokmuş..., değersizmişim, ya, gözünde anlayamamışım...
Ben kendimi kandırmışım..., bunca zaman seviyor zannederek,
Oysa sen... hiçde hazır değilmişsin... beni bulmaya... kendine yetermişsin...
Sönüverdi... içindeki sevdan..., özledim, seviyorum... demelerin boşmuş...
Hiç elin telefona gitmiyor... hiç aramışmı... diye bakmıyormusun...
Bu kadarmıymış.... değerim... görmemişim...
Unuttum diyorsun... meşguldüm diyorsun... bakmamışım telefona diyorsun...
İşte ...o... zaman canımı yakıyorsun... aradığıma pişman ediyorsun...
Oysa ben, tüm sınırlarımı aşıp... tüm imkanlarımı zorlayıp... nasıl arıycam diye...
Ortamları değiştiriyor... bazan kendimle... bile ters düşüyorum...

Ben... bu kadar çaba sarf ederken... sendeki.. ruhsuzluğu anlayamıyorum...
Demek imkanları zorlamak yerine... bensiz kalmayı tercih ettin...
Sana... yazık ...diyorum sadece... benim çabalarımı bile görmedin...
Yıllar geçti... bana sözlerin bile... üç kelimeden... ibaretti zorladım,
Belki içinde kalan sözlerin vardır.... belki ben fırsat vermemişimdir diye...
Ama nafile... sen duygusuz... umursamaz... ruhsuz biriymişsin göremedim...
Benim coşkum... zaman zaman seni korkuttu heralde ki... uzak olmayı istedin...
Böylesi daha iyi dedin... işim daha önemli dedin... helal kazanmak istiyorum dedin...
Ben demek sana... herşeyine... karşı duruyordum, zor geldi beni de kabullenmek....

Benim için hiçbir çaba göstermedin... oysa yüzlerce defa uyardım....
Yazılar yazdım okumadın.... şarkılar gönderdim dinlemedin ...
Senden istedim... sen yap o zaman dedim... benim böyle şeylere vaktim yok dedin,
Yani kısacası benim için kılını bile kıpırdatmadın....

Neydi ki senden istediğim... arasıra kısacık zamanlarda... sesini duymak o kadar...
Bunu bile çok gördün bana...

Boşa kürek çekmişim... aldanmışım ...üç beş kalaylı sözüne yazık...
Esas ben zorlamışım sürsün... diye bu sevda... sen çoktan bitirmişsin içinde...

Ben işte böyleyim... herşey için çaba gösteririm... bırakmam yakasını, yılmam uğraş veririm...
Ama... yapabileceğim... birşey kalmadığını anladığımdada siler geçerim...
Silemedim.... uğraş versemde... yalan değil.. ama kızgınlığım öne geçti...
Elbet... bunuda atlatırım... napalım... herkez yoluna der geçerim...
Sen kendinle... arkadaşlarınla... işinle... çok meraklı olduğun... devlet meseleleriyle kal....
Sana başarılar dilerim... ama sakın bana ...seviyorum yalan değil... anla... deme....

Çünkü.... insan sevdiği için çaba gösterir.... seninki sevgi değil DEĞİL...
Belkide... içinde kalan...SÖYLEYEMEDİKLERİNİN bir hırsıydı... geçti gitti ...
Çabalama artık... öyle öfkeliyim ki sana... yine yaparsın diye affedemiyorum...
Anlayışlı olamam artık... sabredemem... ya olmalısın hayatımda ...ya çekip bitmelisin...
Dayanamam artık...mümkün değil...kendime kızmaktan ötesi gelmiyor elimden....
Bu böyle olmaz.....hem ben böyleyim diyeceksin, hem benden anlayış bekliyeceksin....
Gelme üstüme hiç olmazsa unutmama izin ver....bırak artık kanatma daha fazla....