yüreğime yağmurlar yağdı.
iliklerine kadar ıslandı hayallerim
saatlerin elinden kum misali kayıp gitti gençliğim.
eski heyecanlarım öldü.
eski umutlarım öldü.
zehirli ve karanlık geceler sardı duygularımı,
usulca söktüler sıcak bakışlarımı.

ve yalnızlığın gürültüsü duyuluyor...

oyun oynar gibi oynamış benimle zaman.
hep bir mutluluğun peşinden koştum,
dermanım kesildi, yetişemedim!
sanki öksüzdüm, sanki yetim.

ah duvarlar...
neden böyle üstüme gelip duruyorsunuz?
neden beni geçmişe gömüyorsunuz?
ben şarkılara küsmüşken,
neden barıştırmaya çalışıyorsunuz?
neden beni bana bırakmıyorsunuz?
suskunluğum çok mu ağır geldi ki size,
böyle amansızca yüreğimde bir haykırış arıyorsunuz?
umutlarım yok olmuşken yaşanmışların dalgasında,
siz neden varmış gibi önüme seriyorsunuz?
ben aklımın dengesini korumaya çalışırken,
siz neden çılgınlığın eşiğine getiriyorsunuz?

yüreğime yağmurlar yağdı.
iliklerine kadar ıslandı hayallerim.
gözyaşları sızıyor mazime,
gözyaşları sızıyor tüm gülüşlerime.
esiri oldum yalnızlığın pençesinde.
sesim kesik,
umutlarım bitik!

ve kulağımı sağır edercesine,
yalnızlığın gürültüsü duyuluyor...

HARUN UZUN