ANAM (bekir)

Bu acı haberi alınca anam
bağlasalar artık duramam
gelip artık halini soramam
kaybettik seni dayanamam
belim kırıldı anam...

Haberi aldık düştük yollara
ana bilet bile bir gün sonra
sitem ettim bütün uçaklara
yetişemedim darılma bana
geç kaldım anam...

Bir saat geç kaldım anam
açsaydın gözünü bir kere
baksaydım gözünün içine
kulak verseydim sözlerine
beklemedin anam...

Ankaraya indik yollar kapalı
uzadı yollar gözlerim karardı
geldiğimizden haberin vardı
bekleseydin ne olurdu anam
yetişenedim anam...

Bir kuş olup uçup gelseydim
vefalı anama bir yetişseydim
ağlamazdım şimdi yana yana
son bir defa sarılsaydım sana
sarılamadım anam...


Dolandım şu yalan dünyada
kurduğum hayaller gitti boşa
sitem ederim yalan dünyaya
anam ağlasam artık ne fayda
hep ağladım anam...

Hani sen hep böyle derdin
bir gün göçüp giderim burdan
keyif almadım`ki bu dünyadan
ağlasanda ben dönmem ordan
dönmedin anam...

Ettiğin dualar teselliydi bana
yokluğun içime dert oldu ana
bak yüreğim sızlar yana yana
ben senin ölümüne alışamam
bekir anam...

Seyhan Kılıç
Wuppertal, 27.03.2013
seyhan_şiir

Bu şiir benim annem Müzeyyen Kılıç`ın 2001 yilinda rahmetine kavusan annesi Şerife Sarıkayaya (lakabı bekir) yazdığı duygularından oluşmuştur..