içimde çıkan kavgaların sahipsiz uğultusu
dışıma vurur
kemeri sıkılır öfkenin
sözlerin boğazı düğümlenir her solukta

ayakları yere basmayan , darağacında bir salıncaktır ömür

ve
ardı
arkasına döner

taşı toprağı olmayan şehrin gölgesi aşar boyumu
üzerimde ay yanığı geceler
susmak bilmeyen nefsin soğuk nefesi ezer rüzgârı
günâhlar toprağın iliğine işler


öyle
ya da
böyle
gün geçecek

korkular boşlukları doğururken
ıssız kalan köşeler sırnaşır yalnızlığa
mırıldanmaların sessiz uyanışları yutar sokakları
ulumalar artar
yankısı vurur kulaklara

yere göğe sığmayan yanım
şimdi hesap peşinde
yaprakları dökülen zamanın
oltasına takılan yüz bakar aynadaki yüzüne
ve susar

her şey kör
tutunmalar düğüm

sadece ateşi ısıtır avuçlarımı
gündüzler uykuma yastık
rüyâma gece olur

birazdan noktası da konur satırların
sâhibin adı şiir


bırakın !
bırakın da düşeyim üstüne


20/03/2013
17;40
eMİNeYZAMAN