Bazen öyle dolu olursun ki,
Hani ağlamak istersin olmaz,
Düğümlenir boğazına hıçkırık hıçkırık,
Sonra bir şarkı çalar
Seni alır götürür çook uzaklara,
Dalarsın evin dört duvarında sonsuz bir boşluğa,
Sonra,
Annen seslenir,
-Neyin var oğlum?
Başını öne eğer ve dersin ya gözlerini kaçırarak;
-Yok bir şeyim, başım ağrıyor, biraz uyusam geçer.
Evet hayatta bir şeyim yok,
Her şeyimi alıp giden...

Sen her şeyimdin,
Radyoda olur olmaz çalan şarkımız,
En sevdiğimiz yemek,
Soğuk kış gecelerinde soba üstündeki kestanenin kokusu,
Ve
Gecenin bir yarısı uykundan eden bebeğin sesi.
Olmayacak hayallerimin, baş rolünde ki...
Sen her şeydin,
Ben en sevdiği oyuncağı kırılan çocuk,,,

Diyecek çok şey var,
Ama anlatmaya ne kelimeler vakıf,
Ne de sen gittikten sonra mecnun olan bu akıl.

Özlüyorum,

Ölüyorum...