-Ebva Ataraxia Verse-

Sanırım zannınca sen eşi bulunmaz bir pırlantasın..
Halbuki burdan bakınca sana görünür kırık kafatasın..
Maymunluk yapmakta yavrum sen ne de büyük ustasın..
Şimdi iyi dinle beni, tekrarı olmayan bi kurstasın..!
Dönmüş gözlerini durdur, gel de şöyle bi güzel otur..
Bu köşeyi artistçe son dönüşün, bitiyor artık o tur..
Dudaklarımdaki fermuarla tanış, onun adı; onur..!
Arkamdan konuşup dururken silinip gitti yüzündeki o nur..
Kalemim naif diye dilsizim sanıp boşa aldanma..
Yüzüme bakamıyorsan kilitle çeneni de şu adımı gayrı anma..
Patinaj yapıyorsun bataklı yolunda, uza hadi oyalanma..
Sırtımdan geçindiğin halde kalkıpta ona buna öyle dayılanma..!
Söylenmekten geri durmuyorsan, sen de lafımı afiyetle yiyeceksin..!
Yedikten sonra bir de gelip "nolur affet" mi diyeceksin..?
Ha tabii önce hakkımı yemek için bıçakları bileyeceksin..
Ben bıçağını kırınca pişmanlıkla ağlak özürler dileyeceksin..



-Sürmenaj Keyhar Verse-

(O pırlantaysa bende tek taşımı kendim alırım, bana bırak Ebva!)

Bendesin, endişe etmen lazım!
Seni saldıktan sonra psikologundan randevu alman lazım
Sana bir verse bile fazla bu da benden sana bonus mazaAllah! bozulmasın akıl sağlığın,
Yazdıklarımızı kayıda almasakta, selametin için bu uyarıyı kaale alman lazım
Aldıktan sonra defolup gitmen lazım, Ataraxia’dan atmadan seni sürmenaj keyhar
Sana göre ağır kalır burası konamassın, anladık ruhun seyyar!
Dolandırma, sözün özünde dur gezersin diyar diyar
Dize getirir tek kaşım, oturup kalkmayı öğretir sana bakışım
Anlamıştım ilk bakışta, sana lazım olan ilk şey usturup,
Üslubunu beğenmedim, ilk dersi geçebilirsin ahkamını susturup,
Haddinden bi habersin, susturucuyu gırtlağına yersin!
Oh be istediğim bu sessizlik! Modamı oldu lan bu densizlik? Diz boyu!
Hoşgörü yok benden yana, yaylan! bu civarda dolanma bana uzak ol,sana yakın olsun tayland!

© yirmi4 Mart yirmi13