Hüzne kulaklarımı kapattım
Kapı eşiğinden boş bakışlarla
İttim geridekileri geriye
Yürümek istedim
Bu günün sessizliğini değil
Şenliğin adımlarını atmak istedim
İleriye
Mutlak dostlukların
Günü olsun dedim
İş çıkışını düşledim
Evimi ve çocuklarımı
Mutlu bir ülkenin
Boğazından geçmemiş haramı
Borcu olmamanın içtenliği ile kimseye
Benzemeyi düşledim
Mutlu fertlerinden biri gibi

Başlanan her yeni oyunun pişekârlığını anımsadım hep
Anlatıyor çığrışkanlar
Duvar taşları bile
Besbelli
Tarihin karanlığından kaçmış
Ermek için sabahlara
Geçmiş gibiler
Satılmış ustaların imarından


Mimikleri gözükmese de şahittiler yapılar
Yeni bir oyunmuş gibi
Ortaya konan
Oysa
Binlerce yıllık korosuydu çığrışan
Ajansların dalgaları
Bir azalıp bir çoğalırken duvar aralarında
Düşledim bir daha
Mutlu olmayı

25 mart 2013