2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1546
Okunma
Yalnızlığın Hüküm Sürdüğü Bir Gün
Hani öyle bir an olurda
Kimse seni anlamaz ve derdine çare bulunmaz ya
Öyle çaresiz bir anda sığınırsın yaradana
Ve o an anlarsın ki
Seni anlayan, gerçeği bilen bir tek odur
Dilinde tüy bitene kadar dua edersin
Verdiği nimetlere şükredersin
Sonra yorulursun hayat denen bu oyunda
Secdeden başını kaldırırdığın an
Tatlı bir yorgunluk düşer üzerine
Seccadeni toplar özenle yerine koyarsın
Sonra tüm olanların üzerine
Bir bardak su içer ve başını yastığa koyarsın
Aslında o an anlarsın
Kendinle ve yaradanla başbaşaydın bir ömür
Sen aslında kendi yalnızlığında kendinle savaşmıştın...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz