Sen gidiyordun
Ve ben çaresizce susuyordum
Yanlızlığımda bile konuşamıyordum
Gözlerim doluyor, nefesim kesiliyordu adeta
Sen gidiyordun
Gözlerimi terkediyor
Beni karanlığa hapsediyordun
Sessizliğim olup savruluyordum etrafa
Sen gidiyordun
Ve ben hayata küsüyordum
Kimseyi dinleyemiyor yolumu kaybediyordum
Yaşama sevincini dağıtmış
Umudunu yitirmiş biri oluyor kimselere anlatamıyordum
Kendi karanlığımda boğuluyor
İçten içe yakıyordum kendimi
Sessiz çığlıklarım oluyor hayatımı dağıtyordun
Ben gözyaşlarımı silmeden
Sen gidiyordun
Arkana bakmıyor bi hayat yıkıyor
Hatıraları yakıp gidiyordun
Sen bilmiyordun ama bi can son buluyordu
Bilmiyordun sözlerimde matemim saklıydı
Sen bilmiyordun güneşin doğuşunda karanlığım olduğunu
Sen gidiyordun
Ve bi yaşamı söndürüyordun
Ama bunları bilmiyordun
Çünkü
SEN GİDİYORDUN...