Hadi durma, git artık,
Nasıl olsa, bir gün ayrılacaktık.
Soran olursa, çocukça bir hevesti dersin;
Gün gelir unutursun, gülüp de geçersin.
Yüzüme öyle sitemkâr bakma.
Bırak artık ellerimi.
Ne olur ağlamasın o gülen gözlerin,
Kolay mı sanıyorsun, bu benim için...
Lâkin, anlatamam ki sana hislerimi.
Oysa, bir ömür bile feda ederdim,
Senin yanında geçecek bir an için.
Daha çok gençsin, çok güzelsin,
Bir gün karşına biri çıkar, onu seversin.
Benim gibi çulsuzu, hayırsızı ne yapacaksın?
Bırak,sal ipini, çekip de gitsin.
İşte, tren de hareket etmekte zaten gardan;
Müsaade et, seni bir kere daha öpüp, trene bineyim.
Ne olursun sakın ağlama.
El de sallama arkamdan.
Dedim ya sana, sen mutlu ol.
Ben, hayırsızın, çulsuzun biriyim...

16.04.1989
Erman Ulusoy
Kırklareli