Oldu mu ya arkadaşım?
Böyle zamansız bırakıp gitmek var mıydı?
Sen demez miydin bana;
“dost ile içilir bu içki”
Peki şimdi ben kiminle kaldıracağım kadehimi?
Aslında kırıldım sana;
Ama mazeretini de kabul ettim.
Seninde elinde değil çünkü...
Anlayamadığım şey,
Bu kadar acelen neydi?
Yine bir tiyo almışsın besbelli...
Gittiğin yer güzel olsa gerek.
Gerçi senden önce gidenler bir haber vermedi;
Ama sen işini bilirsin, her zaman olduğu gibi...
Orada ortamını bulup ta bir masa ayarlarsan eğer;
Benim içinde bir sandalye atıver.
Bakarsın, bir gün bende apar topar gelirim.
Sen, beni yalnız bıraktın ama,
Ben,seni yalnız bırakmayacağım orada asla.
Bu kadehi senin için kaldırıyorum,
Unutulmayan dostluğa...
Sakın sanma ki bu bir veda,
Sadece şimdilik elveda...

16.10.2003
Erman Ulusoy
Kırklareli