KAYBOLARAK

Kalbimin çekmecelerinde saklıydı
Acılarını sildiğim mendiller

Sana ait yapboz parçaları kaldı gözbebeklerimde

Çığlıklarla sustum
Boyacı çocuğun boyalı gözlerinde

Soğuk kumlarda uyanıyordu
Gözlerim geceye

Sesin...
Vücudumun her yerinde
Damarlarımda

Ellerin !
Bir de ellerinin izi kaldı sakalımda
Aynaya baktıkça
Isıtan ellerin

Bana verdiğin yaban gözleri
Kalkan bilip bakıyordum penceremden dünyaya

Dürüst yalanlar savuruyordum toprağa

Kirpiklerinle eşeliyodum
Günahsız anılarımızı

Yüreğini getiren mavi bir kuşla uçuyordum gökyüzüne
Vahşi ve heyecanlı bir tatla

Sokağa çıkıp yürüyordum sonra
Yürüdükçe yaklaşıyordum
Kapının önünde oynayan çocukluğuma

En anlamlı kelimeleri söylüyordu
Sessizliğim yol boyunca

Silinmiş notalar çalınıyordu
Silik tepelerde
Belirgin ve hırçın bir hırsla

Kızıp
Ucu keskin cümlelerle kesiyordum
Aşkın soluk borusunu
Gözümü kırpmadan, isteksizliğin çukurunda

Ve külleniyordu gülücük lekeli
Eski fotoğraflar
Doymayan ateşin ortasında

Sonra
Sürgün ayrılıkların dikenli tellerine tırmanıyordum
Kanamadan tuhaf bir acıyla

Varoş iklimlerin frekansını ayarlıyordum
Güneşin kızılsaçlı kızına rastladığımda

Ve pantalonum kirlenmiyordu
Mutluluk yüklü çimlerde kaydığımda

Kurak ellerimle büyüttüm sevgi buğdaylarını
Öğüttüm sabır taşlarında da
Öğüt oldum yağmur çocuklarının boyunlarında

Ve geceleri
Kusuyordu beynim seni
Rüyalarımda

Buğulu türküler fısıldıyordum
Soğuk pencerenin kulağına

Ve
Gülücük oluyordum
Ağlamayı bilen anaların
Kınalı avuçlarında

Geri dönen utangaç mektup oluyordum
Posta kutusunda

Ayrılık kokan hüzünlü parmak izi oluyordum
Otobüsün soluk camında

Gittiğinde anladım
Evin önündeki delinin söylediklerini,

Boğazıma düğümlenen damlaların tadını anladım

Gittin ya
Ben yalanmışım, onu anladım

Ve şimdi
Cebimdeki son umutları
Hayata veriyorum
Yaşamanın fidye parası olarak

Ve seni her hatırladığımda
Çarmıha geriliyor yüreğim

Kaybolarak....