Karanlık geceme ziyalar doldu,
Kalbimin matemi, yası kalmadı.
Her taraf mir-adı mücella oldu,
Gönül aynasının, pası kalmadı.

Kurt ile kuzuyu, yan yana kattık,
Korkuyu kederi, gönülden attık,
Bir üzüm ezildi, kırk kişi tattık,
Kaşığı çatalı, tası kalmadı.

Kur-anın her harfi, özünde imse,
Haktan ayrı değil nesne kimse,
Göz, söz benden değil, ben, ben dedimse,
Hahamı papazı, ası kalmadı.

Önümüze geçti, imamı Sertaç,
Allah Hu Ekber’le, başladı miraç,
Nuru ışık oldu, kokusu ilaç,
Bir gülden maada, hası kalmadı.

Olan, oldubitti, işler çatıldı,
Aşkın pazarında, canlar satıldı,
Sözleşme yazılıp, imza atıldı,
Üstüne de parmak, bası kalmadı.

O hükmün üstüne hüküm konulmaz,
Aksini diyenin, derdi onulmaz,
Ezel kanunundan, zerre yonulmaz,
Haktan gayrisinin nas-ı kalmadı.

Maide rızkından yedi yiyeli,
Ateşten gömleği giydi giyeli,
La havle ve la’yı dedi diyeli,
Yaralının gücü, kası kalmadı.

19.03.2013…Mustafa Yaralı