Gönlüme dedimki eğer mümkünse,
Git o yari bulda anlat halimi,
Şaşkın şaşkın baktı durdu yüzüme,
Dediki yutarım küçük dilimi.!

Sevgili; adını söyledim ona,
Karıştı elleri ayaklarına.
Yar seni görseydi ne derdi bana,
O zaman anlardı benim halimi.!

Adını duyunca şaşırdı kaldı,
Ben gibi derya-yı ummana daldı.
Şansım zaten birdi birden azaldı,
Tutuşturdu ele kâğırt kalemi.!

Dediki en baştan yazmaya başla,
Yazdığımı tek tek ölçtü karışla.
Ömrümü tükettim hep yalvarışla,
Baktıki hasretlik bükmüş belimi.!

Şansını zorlama desemde boşa,
Baktımki gidiyor hem koşa koşa.
Ya o yetişirse düştüm telaşa,
Bir korku sardıki her bir yerimi.!

Kalbim biran sandım duracak gibi,
Gönül on ikiden vuracak gibi.
Hızlı hızlı koştum ölecek gibi,
Kan revan sardı bütün bedenimi.!

Velhasıl yinede yetişemedim,
Kırk yıldır koşarım erişemedim.
Kader çizgisiyle birleşemedim,
Güldüremedim seven yüreğimi.!

TİRYAKİ ediyor gönlüne sitem,
Toprağa girince bitermi çilem.
Düşsede diline bir an ikilem,
Ben Bilirim Lokmanımı çaremi.!

15 Mart 2013
00.13
İstanbul