Hani mesafeler vardır,
bir otobüs, bir tren, paran varsa bir uçak bileti kadar yakın.
Ama, ama yapamazsın.
Kimseye söyleyemediğin engeller vardır,
Nefesin daralır.
Doğup büyüdüğün, o çok sevdiğin anne babanın olduğu şehir sana zindan olur.
Gitmek istersin,
Kilometrelerce uzaktaki sevdiğinin yanına.
... Dedim ya
bir otobüs, bir tren, paran varsa bir uçak bileti kadar yakın.
Ama gidemezsin.

Sonra zaman hemencecik geçer,
Yelkovan akrebi kovalamaktan yorulmadan saat gece yarısını bulur.
Odana geçersin,
Yatak soğuk,
Tek kişilik.
Yorganın sana sarılmaya can atmakta.
Sen ise sevdiğine.
Yelkovan yorulmuştur artık,
Akrep desen bastonlu dede sanki,
Geçmez zaman,
Sabah olmaz.
Karanlık sarar tüm vücudunu,
Resimlere bakarsın,
Bir sigara yakarsın,
Sonra bir tane daha,
bir tane daha...
Sonra, yan oda da yatan anne babana aldırmadan şişeyi çıkarırsın sakladığın yerden,
Öyle viski falan değildir, halis 4,5 liralık garip öldüren.
İçersin, azında kekremsi bir tad, bir nefes çekersin sigaradan,
Resimde dokunursun sevdiğine,
Önce yanaklarına, sonra dudaklarına.
Derin bir nefes çekmek istersin kokusundan,
Sonra kendine gelirsin, oda da sigara kokusu ve bardağında şarabının kokusu.
İşte o zaman anlarsın,
Anlarsın, sevdiğin yoktur yanında,
çok uzaklarda
ama bir otobüs, bir tren, paran varsa bir uçak bileti kadar yakın.

Ağlarsın,
Erkek adam ağlamaz deme,
Çocukken kandırmışlar bizi be sevdiğim.
Erkek adam ağlar,
Salya, sümük, hıçkıra hıçkıra ağlar...

Hasret diyorum sevdiğim, hasret...!
Çok zor,
Çok ağır,
Ezilir bedenin sevdiğinin sen için atan yumruk kadar yüreği altında.
Bilirsin,
Varsın o yürekte,
O da ister gelmek,
Ama yapamazsınız.
Mesafe uzak.
bir otobüs, bir tren, paran varsa bir uçak bileti kadar yakın.

Özlemin azı çoğu olmuyor,
Unutmak mı?
Güldürme beni.
Uyumak mı?
Umursamamak mı?
Ben seni o kadar az sevmedim ki!
Nasıl unatayım?
Nasıl uyuyayım sana sarılamayacağım bir yatak da.

Daldan düşen yaprağın daha ilk saniyede ağacı özlemesi gibi seni özlemek.
Anlatabiliyormuyum?

Yazar : Ömer ERASLAN 17.03.2013 Saat : 00:43