kapalı bir günde
şimşeğin çakmak için
bahane aradığı sokaklara
konmuşuz
isli ve bulanık

günlerden bir gün
fırtına öncesi çatılan kaşlar gibi
koyu mavi ve titrek
yeniyetme gözyaşları
silinir mi?

bahar gelirken
açan erik ağaçları
kucağında mart soğuğuyla
bir sabah
uyanırsın sen

ve biz yağmurlu günleride sevdik,
hiç itiraz etmeden.
kirpiklerden akan damlalar kadar
saf ve berrak
kapanır içimize bir göz

kelimelerle oynamak
bildiğim
en büyük zalimliktir
yani sadece ben öyle hissediyorum
bazen

içimde kanatlarını açan
martılar olsaydı keşke.
hep böyle zamanlarda
takıldı boğazıma
minik simit parçaları

yoksa biz hiç yazmamalı mıydık?
kelimeler dolarken içimize
dilimizi tutup
bıraksa mıydık kalemleri
kendi haline

bilmiyorum.
bu sabah
kucağımda sert bir rüzgarla ben
bahar geldi derken,
neden donuyorum tarlalara.

16.03.2013