Elleri koltuk da kendi perişan
Şaşkınca bakarsa Beni hatırla
Dümdüz bir ova da yolunu şaşan
Öyle biri varsa Beni hatırla

Sokaklar da yatan çöpten geçinen
Kuytu bir köşeyi mesken edinen
Hiç kimsesi yokmuş garip bilinen
Alevin de narsa Beni hatırla

Saç sakal uzanmış yüzü görünmez
Elbiseler kirli temizi bilmez
Dünya kahrı on da çehresi gülmez
Biri anlatırsa Beni hatırla

Güveni kalmamış tüm insanlara
Sanki cüzamlıymış kaçar dağlara
Vuslatı unutmuş girmez bağlara
Yaraları harsa Beni hatırla

Gam küsarı yoktur derdi anlatmaz
Gururlu kibirli sadaka almaz
Namert olan gülün yanın da yatmaz
Dargın duruyorsa Beni hatırla

Darbeleri yemiş sima yüzün de
Kirpikler kapanmış fer yok gözün de
Çok ihanet görmüş belli sözün de
Böyle ahval daysa Beni hatırla

Düşük omuzları cebin de eller
Kalan sermayesi lal olan diller
Her daim gözyaşı oluyor seller
Eğer duyulursa Beni hatırla

Ozan Ali gördü bir şey yazıyor
Düşünce de tasvir resim çiziyor
Viran olan bağrı öyle geziyor
Bak yalan dünyaysa Beni hatırla