Rahmetinden mahrum etme gönlümü,
Bedenim sızlıyor kalbim sızlıyor.
Muhtaç etme Lokman hekime beni,
Can içinde aza’larım sızlıyor.!

Bir bakışın bir çift sözün dermandır,
Canını ver desen emrin fermandır.
Gönlün bana derya, aşk-ı ummandır,
Tuza banmış yaralarım sızlıyor.!

Aşkının tarifi umman olunca,
Kenarı kıyısı yokki sonsuzca.
Sığınacak liman bulamayınca,
Feryat figan naralarım sızlıyor.!

Aşkın ummanında Yunus misali,
Çırpınırım sevdamın yok emsali.
Yirmi birinci yüzyılın timsali,
Ben yazdıkça mısralarım sızlıyor.!

Hasret közlüyorum koca deryada,
Senden başka duyan geldi feryada.
İmdadıma yetişmezsen dünyada,
Bak şimdiden eyvahlarım sızlıyor.!

Gel eyvah çektirme bana gülşenim,
Hasretinden kurudu canım tenim.
Soluklansın gelde sararmış benzim,
Ağzım dilim damaklarım sızlıyor.!

Bu kul’un sızlıyor ruh ile canı,
Çekiliyor damarlarından kanı.
Sızlamadık kalmadı hiç bir yanı,
En derin yer ücralarım sızlıyor.!

Beni bir tek gül anlasın gül sevsin,
Gel yoldaşım gel yarenimsin desin.
Beni başka çiçek yarden bilmesin,
Gül yar demez duygularım sızlıyor.!

TİRYAKİ sevdanın elif’i lam’ı,
Gel dilimden düşsün sitem kelamı.
Rahmet ol yağ demem kesme selamı,
Avucumda dua’larım sızlıyor.!

12 Mart 2013
22.48