çoğu zaman yüzünün anlamlarına yazılar yazarken bir gun beni attığın anlamsızlık kuyusunda yazacağımı bilemedim. bilseydim ..

aslında iyi değilim,
aslında hiç iyi değilim
aslında artık sohbetler muhabbet yoksulu
aslında uyuyamamakmış butun mesele
aslında bu yazıyı acıkmış birinin yemek yemesi gibi düşünmelisin.
aslında ’söylesem tesiri yok sussam gönül razı değil’
’her şey istediğimiz gibi olacak değil mi her şey?’
sevgimize sarılırsak olacak’?

her şey istemediğimiz gibi gitti. .
sevigimize sarılacağımıza kendimize sıkı sıkıya sarıldık
ellerimizden biri diğerinin eli olacakken kendı ellerımıze tutunduk.
her şeyi her şeyden elimizi çekerek bir tarafa ittik. yitik yitirildik..

o an her yeri sis kapladı kuşlar kaçtı bulutlar gitti
herkes yuzunu çevirdi sırtını döndu
bir ben taşıdım ax , bir insan.

butun sözcukler butun anlamlar intihar etti
keşke dilim olmasaydı..

iyi ve güzel olsun istedim her şey
iyi ve guzel olayım iyi ve guzel ol sen
iyi ve guzel olalım istedim

mutlulukla mutsuzluğun arası sırat köprusu
düştüm gözlerinden kalbinden dilinden cehennemin en dibine
ANLADIM! iyilerin mukafatı yanmaktı. yanmak iyi kalmaktır daha iyi olmaktır.

’sevgiliyle sevgiyi konuşmak’ ne kadar güzelse sevgiliye yoksulluğunu anlatmak o derece imkansız.

aşk imkansız bir şeydir. imkansıza çağıran bir şey.
imkanın dışında ama üstünde değil kalbinde şahdamarınında daha yakınında
kalbine indikçe dışına çıkacaksın ımkanın unutma.


aşk imkanlı olanla anlatılmaz anlaşılmaz
aşkın bir eveli bir de ezeli vardır
aşka uçulmaz aşka dönülür
ki ’ aşktan geldik tekrar gideceğiz aşka’

’yarin yüzü anlatılmaz’ ya aşkın acısı?
axx anlaT’abilsem!

ben o kadar konuştum kı axx
ben o kadar anlatamadım ki axx
ben o kadar sevmiştim ki ax
sen bir o kadar gitmişsin ki axx..

ax toprak demek anadilimde
toprak ölmek değil
toprak doğmak var olmak demek..
yoksa sen hala tesadüflere mi inanıyorsun
’keşke toprak olsaydım’ ax..


şimdi yüzüm çok soğuk
yuzum çok sıcak
şimdi yüzüm yüzünden yoksun
’kapama gözlerini’ ax..

bir yaralının yarasına bakamaması gibi kaçıyorum seni anlatmaktan
bir çocuğun tedirginliğinde korkuyorum senı düşünmekten
bu hayat yolunda düştüm kalkmalıyım
kalkmasam yolda kalırım kalkmasam sende kalırım ax

hayat yolu nereye varır yolum yönüm yörüngem sen olmuşken
yol beni terk mi etti ah..

yürüyorum!

yürüdükçe ben aslında kayıtsız devam eden her şeye inat
geriye goğru gitmek istiyorum

yürüdükçe geriye geriye gitsem sana varsam
ax sneınle koşsam

yürüdükçe sana koşuyorum nasılda atıyor kalbim
ax ben koştukça sen uzaklşıyorsun

yürüdükçe gitmiyor yalpalıyorum
gitmiyor ayaklarım ellerim ağzım dilim kalbim gitmiyor
axx sen neden gitmiyorsun benden..

ey aşk benı cennetinden kovdun sen ax..

belki!

belki de sen , sadece daha iyi daha güzel bir sevdaya terkettin beni
belki de sen kendini hayatının üzerine yıkılmasına yolladın
belki de ben sevilmekistedim sevecekolanı yarattım.
belki de insan mutluluğun fukarası sevginin dilencisidir..

hiçbir zaman bilmeyceksin /anlamayacaksın ama son kez dinle

toprağı ateşle insaı acıyla pişirirler
insan acıdıkça insan olur
dışarıya acınmaz ama insan önce kendıne acımalıdır.
dışarıya baktıkça kendıne acımalısın
insan dediğin içinde yorgun bir dunya
delik deşik bir ruh ve bir bebeğin gözleri gibi bir kalp taşıyabilendir.

sen ne yaptın gittin dışarılara ..
kendıne kıydın bana kıydın. bize...

bak!

hayat bütün sözcuklerın anlamlarının yaratıldığı katledildiği ve tekrar diriltildiği
serin bir ruzgardır.

ki asıl olan düştüğün değil tekrar doğrulduğun da yüzünün endamı ve anlamıdır..

agit şahin turan..