ne zaman ağzıma acı sürdüler
unuttum çocuk olmayı
ne hayallerim vardı
meğer zır plastikmiş
kırdım oyuncaklarımı
ve yazamıyorum işte
sevgiye aşka ve güzel şeylere dair
hep aklıma geliyorlar
acı siyah ve kirli
nasıl böyle en yüksek
ve en tepeden
gökyüzümü örtebiliyorlar
ve göremiyorum işte
bir hastalık değil
bendeki bu tavuk karası


bu sayfaya bakınca içleniyorum
kalemin usanmasın yazmaktan



şair

Sus
Çocukluğum
Ne olursun sus
Bize Tanrı’nın cezası bu hokus pokus
________________________

ah dedim derinden derinden bende hocam... tertemiz geçmiş nasıl geri gelecek..nasıl doğar güneş tertemiz

GÜNEŞ’İ GÖRÜYORUM

Ne kadar güzeldi günlerim
Tahtadan ata binip
Tüm sınırları aşıyordum
Ne geçim derdi
Ne kira tasası
Ne alacak verecek
Ne çek senet
Bedava yaşıyordum

Hey benim çocukluğum
Toza mühür basıyordum

Ne bu kadar üç kağıt
Ne de üç kağıtçı vardı
Sokaklar kahkahadan geçilmez
İnsanlar bu kadar kolay terk edilmez
Ve
Bu kadar kolay harcanmazdı

Ah benim çocukluğum
Her şeye bu kadar da zıplanmazdı

Had ile hak birbirine karışmazdı
Hak sahibi olmayan
Haddini aşmazdı
Her makamın sahibi ciddiydi
Ve
Bu kadar yılışmazdı

Yıllar su gibi aktı geçti
Sadece mevsimler mi değişti

Sus
Çocukluğum
Ne olursun sus
Bize Tanrı’nın cezası bu hokus pokus
Civciv çıkacak
Kuş çıkacak
Sen bunlara şükreyle
Daha neler çıkacak

Kara göründü çocukluğum
Dinlemekten de
Görmekten de bıkılacak

Labirent dediğin nedir ki
Bir gün oradan da çıkılacak

Nerelerden çıkmadık ki çocukluğum

Çetin Özdemir 10.06.2009 Eskişehir
Çetin Özdemir (Çetin Özdemir)




Sayfanı severek okuyorum hocam haz alıyorum,
Yine çok güzeldi severek okudum,
Yüreğine kalemine sağlık
Saygılar

evet ya
bakalım daha neler çıkacak
çok güzel anlatımdı

hakikate çalınmış kalem, bir başka düşmüş sayfaya özlem giderdim çocukluğuma dair. Bakmak gerek baktığını görmek gördüğüne kayıt kayda değer Anlamlı ve güzeldi kutlarım yürek sesini değerli abim saygılar kalın sağlıcakla..